Logopeda szkolny
BARDZO ISTOTNE JEST WCZESNE WYKRYCIE EWENTUALNYCH ZABURZEŃ MOWY I NATYCHMIASTOWE PODJĘCIE TERAPII LOGOPEDYCZNEJ.
PROŚBA LOGOPEDY DO RODZICÓW DZIECI Z ZABURZENIAMI MOWY
Rodzice!
Tak wiele potraficie i możecie zrobić dla swojego dziecka. Czy wiecie jednak, że dla jego rozwoju potrzebny jest także prawidłowy rozwój mowy, że nie wystarczy tylko nakarmić je i ubrać?
Jeśli naprawdę je kochacie, zróbcie coś:
- by mówiło poprawnie, bo dzieci śmieją się z niego,
- bądźcie cierpliwi, gdy mu coś nie wychodzi i nie zniechęcajcie się,
- urozmaicajcie ćwiczenia z nim, bo nużą je ciągle te same zajęcia,
- nie każcie mu ćwiczyć za długo, bo nie może skupić się na wykonywanym zadaniu dłużej niż 20 minut,
- powtarzajcie z nim materiał ćwiczeniowy.
Dziecku zależy na uznaniu logopedy; przygotowujcie je tak do zajęć, by był zadowolony:
- bądźcie konsekwentni i nie pozwalajcie mu na wymigiwanie i wykręty od ćwiczeń,
- nie przerywajcie rozpoczętej terapii, bo dziecko chciałoby mówić tak dobrze, jak inne dzieci,
- starajcie się zauważyć każdy jego sukces.
CHWALCIE JE I NAGRADZAJCIE. TO DLA NIEGO BARDZO WAŻNE !!!
Widzicie sami, że:
- rezultat terapii logopedycznej zależy w bardzo dużym stopniu od Was ,
- pomóżcie zatem swojemu dziecku opanować prawidłową wymowę,
- terapia logopedyczna nie polega na samym przychodzeniu do logopedy,
- konieczne jest dokładne, systematyczne wykonywanie w domu jego zaleceń,
- nie wynaleziono jeszcze cudownej pigułki, która sprawi, że Wasze dziecko będzie mówiło poprawnie, nie czekajcie więc na nią.
Rezultaty terapii logopedycznej uzależnione są w bardzo dużym stopniu od:
- waszego zaangażowania,
- motywacji i systematyczności ćwiczeń,
- metod wspierających główną metodę terapii.
Rozwój mowy -
» Schemat powstawania głosek w procesie rozwoju mowy dziecka
|
WIEK DZIECKA |
ARTYKULACJA GŁOSEK |
|
pierwsze miesiące życia |
powstają przypadkowe dźwięki tzw. głużenie |
|
ok. 6 miesiąca życia |
powtarzanie usłyszanych dźwięków tzw. gaworzenie |
|
1-2 rok życia |
pojawiają się pierwsze wyrazy: mama, tata, baba,dziecko wymawia samogłoski ustne: a, o, e, i, u, y oraz spółgłoski: p, b, m, d, t, n , a także zmiękczone: pi, bi, mi |
|
2-3 rok życia |
pojawiają się proste zdania,dziecko wymawia samogłoski nosowe: ę, ą i spółgłoski: w, f, wi, fi, ś, ź, ć, dź, ń, l, li, k, g, ch, ki, gi, chi, j, ł, |
|
3 – 4 rok życia |
pojawiają się spółgłoski s, z, c, dz |
|
4-5 rok życia |
pojawia się głoska r oraz głoski: sz, ż, cz, dż |
|
5-6 rok życia |
utrwalane są głoski: sz, ż, cz, dż,r |
|
7 rok życia |
technika mówienia opanowana |
Najczęstsze wady wymowy to:
· Sygmatyzm (popularne seplenienie) – czyli nieprawidłowa artykulacja głosek detalizowanych trzech szeregów: syczącego S, Z, C, DZ; ciszącego: Ś, Ć, Ź, DŹ,: szumiącego S, Z, C, DZ
· Lambdacyzm – nieprawidłowa artykulacja głoski L
· Kappacyzm - nieprawidłowa artykulacja głoski K
· Gammacyzm - nieprawidłowa artykulacja głoski G
· Rotacyzm - nieprawidłowa artykulacja głoski R
· Mowa bezdźwięczna – występuje gdy dziecko artykułuje głoski dźwięczne jako bezdźwięczne np. zamiast powiedzieć głoskę d dziecko wypowiada t i tak np. zamiast domek dziecko będzie mówiło Tomek
· Zaburzenia słuchu fonematycznego – z zaburzeniami słuchu fonematycznego mamy do czynienia, gdy dziecko nie różnicuje różnych wymówień tego samego fonemu
· Nosowanie – wtedy, gdy mowa dziecka przypomina mowę dziecka, które ma potężny katar i zatkany.
Jąkanie- Stanowi osobną grupę wad wymowy. Powstaje zwykle w wieku przedszkolnym, a ujawnia się wtórnie lub nasila w okresie dojrzewania. Powodowane jest między innymi poprzez nieprawidłową koordynację ruchową mięśni oddechowych, fonacyjnych, mimicznych bądź też rozpraszaniem uwagi, zaburzeniami nerwowymi, a także uszkodzeniami ośrodków mowy w mózgu.
Poziom rozwoju percepcji słuchowej w zasadniczy sposób decyduje o postępach w rozwoju mowy i nauki czytania.
ZALECANE ĆWICZENIA
1) słuchowa analiza podanego rytmu i ruchowe jego odtworzenie przez: wyklaskiwanie, wystukiwanie ołówkiem, pałeczką na bębenku;
2) porównywanie melodii znanych piosenek pod względem tempa, wysokości głosu;
3) różnicowanie dźwięków opartych na mowie ludzkiej z innymi dźwiękami dochodzącymi ze świata zewnętrznego;
4) różnicowanie dźwięków różnych instrumentów muzycznych;
5) różnicowanie tonów wysokich i niskich oraz tempa szybkiego i powolnego;
6) dzielenie zdań prostych na wyrazy;
7) porównywanie liczby wyrazów w zdaniach;
8) dzielenie wyrazów na sylaby i synteza tych sylab;
9) określenie długości wyrazów na podstawie ilości sylab;
10) tworzenie wyrazów z sylab;
11) słuchowe wydzielanie sylab i liczenie ich w wyrazach krótszych i dłuższych;
12) określanie pozycji sylab w wyrazie: w nagłosie, wygłosie, wydzielanie sylab środkowych;
13) wyszukiwanie podanych sylab w różnych wyrazach;
14) kończenie wyrazów zaczynających się daną sylabą;
15) tworzenie wyrazów przez dodawanie sylab początkowych do znanych sylab końcowych;
16) rozwiązywanie rebusów obrazkowych;
17) analiza i synteza głoskowa wyrazów (skojarzenie głoski ze znakiem graficznym- literą);
18) wyróżnianie i wybrzmiewanie samogłosek i spółgłosek w nagłosie (O-la, u-le, k-ot, s-en);
19) odróżnianie danych głosek od innych przez klaskanie, podskoki itp. gdy słyszy się daną głoskę;
20) słuchowe wyodrębnianie głoski początkowej w wyrazie;
21) rozpoznawanie obrazków i przedmiotów na podstawie podanej głoski końcowej ich nazw;
22) podawanie wyrazów kończących się daną głoską;
23) dobieranie par obrazków, w których nazwa jednego rozpoczyna się taką głoską, jaką kończy się nazwa drugiego (rak- kot- ton-nos)
24) wysłuchiwanie i wybrzmiewanie głosek w wygłosie;
25) wyodrębnianie środkowej głoski w wyrazach
26) tworzenie nowych wyrazów przez dodanie lub odjęcie głoski (np. as- las- lasy- asy- kasy);
27) ćwiczenie czytania sylab i wyrazów;
28) układanie napisów pod obrazkami;
29) przekształcanie wyrazów przez zmianę lub dostawienie sylab (ma- ma, ma- pa, ro-pa, ro- sa, bo-sa);
30) czytanie tekstów, dobieranie zdań do obrazków, porządkowanie zdań opisujących akcję całego obrazka
